Bouw

Bouwen zoals 400 jaar geleden

Meer dan 20 jaar studie ging hieraan vooraf.

In de tijd van Jacob van Heemskerck (1567 - 1607) en Willem Barentsz (±1550 - 1597) waren er nog geen bouwtekeningen.

Men bouwde schepen op het oog en "zoals de plank viel". Pas 100 jaar later werd de scheepsbouw door Nicolaas  Witsen  beschreven (Aeloude en hedendaegsche Scheepsbouw en Bestier, in 1671).


Een deel van de boeg van het schip van Barentsz is door de Russen op Nova Zembla gevonden en ligt nu in St Petersburg. Dit deel is door onze bouwmeester Gerald de Weerdt zorgvuldig bestudeerd en opgetekend.

Uit scheepsarcheologisch onderzoek is veel bekend over de constructies en  bouw- methoden uit die tijd.

Er zijn computer-tekeningen gemaakt, er is een half model en een heel model gebouwd. Pas toen alles in orde leek is de kiel gelegd (2010).


Door daadwerkelijk te bouwen kom je allerlei zaken tegen, die nog niet bekend waren.

Dit noemt men expirimentele archeologie. 

In de 16e eeuw hadden ze voor veel verbindingen uiterst slimme oplossingen bedacht. Deze maken we graag na.


Wij bouwen, met veel passie!

Het is een ware uitdaging...

Hier wordt een van de 44 dekbalken gepast.
Aan de einden van iedere dekbalk worden zwaluwstaart verbindingen gemaakt
Het voorschip is stevig gecontrueerd. Kijk eens hoe dik het hout is..
De huidplanken (huidgangen) worden met 4000 eikenhoutenpennen vastgezet en vormen met de spanten een geheel. Een vierkant kegje zet alles muurvast.

Foto's: Jan de Jager, vrijwilliger.

Uit archeologisch oogpunt is juist voor dit expeditieschip gekozen


Dit schip is een goed voorbeeld van de overgang van de kleinere kustvaarders, die de Nederlanders tot rond het midden van de 16e eeuw gebruikten voor de Europese handelsvaart,  naar de grotere driemast schepen die we kennen uit de gouden eeuw

Deze belangrijke overgang vond vooral plaats in de tweede helft van de 16e eeuw. 


Het expeditieschip van Willem Barentsz paste qua grootte en type goed in deze overgangs-ontwikkeling en daarom koos Gerald de weerdt voor dit schip. 


Het spannende verhaal van de reis en de barre overwintering op Nova Zembla maakt dit schip extra bijzonder.

Kijk eens met een bril van nu, naar wat ze toen voor elkaar brachten. Ze bouwden een dergelijk schip in 30.000 manuren.

En dan, op verschillende werven, een paar honderd schepen per jaar.

Met deze betrekkelijk kleine schepen gingen ze de hele wereld rond.

Logistiek, vakmanschap, koopmanschap...!